“Το περιβάλλον πρέπει να είναι πλούσιο σε κίνητρα που ξυπνάνε το ενδιαφέρον για δραστηριότητες και καλούν το παιδί να πραγματοποιήσει τις δικές του εμπειρίες.”
Μαρία Μοντεσσόρι
Ο δεκτικός νους, σ. 92.
Όταν σκεφτόμαστε μια μοντεσσοριανή τάξη προσχολικής ηλικίας, η εικόνα ενός καλά προετοιμασμένου περιβάλλοντος, τακτοποιημένου, όμορφου, φωτεινού και καθαρού ξεπηδά στο μυαλό μας. Μια τάξη που μεγιστοποιεί την εξερεύνηση και την ανεξάρτητη μάθηση. Ένα σπίτι φτιαγμένο στα μέτρα του παιδιού, για το παιδί, διαμορφωμένο με σκέψη και αγάπη, με πραγματικά αντικείμενα και πλήθος δραστηριοτήτων που προσφέρουν πλούτο εμπειριών. Ο κόσμος του παιδιού είναι γεμάτος από κίνηση και χαρά, από ενδιαφέρον και μοίρασμα, από ασφάλεια και ηρεμία, από φίλους και εμπιστοσύνη.
Το υλικό απλό και όμορφο, ταξινομημένο σε ενότητες, διαμορφωμένο να καλύπτει βήμα – βήμα την εμπειρία, να αυξάνει τον πλούτο της, να χρησιμοποιείται από το μικρό χέρι, γιατί γι` αυτό έχει κατασκευαστεί.
«Το καλύτερο για το μικρότερο» αυτό έλεγε η Μαρία Μοντεσόρι και αυτή είναι η σκέψη των παιδαγωγών της τάξης.
Να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον ελκυστικό, στα μέτρα του παιδιού, πλούσιο, με δομή και τάξη.
«Το παιδί μέσα από την εξωτερική τάξη, χτίζει την εσωτερική τάξη. Χτίζει τον εαυτό του.» έλεγε η Μαρία Μοντεσσόρι.
Και πραγματικά. Όλα είναι στη θέση τους, για να δώσουν κάθε δυνατή ευκαιρία στο παιδί να φτιάξει μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα.
Και η τάξη δεν μένει στα στενά όρια των τοίχων της αίθουσας. Με την ίδια φροντίδα ξεδιπλώνεται στις βεράντες, συνεχίζεται στην αυλή, διαμορφώνεται στη βιβλιοθήκη, μοιράζεται στο χώρο υποδοχής και καταλήγει στην κουζίνα, στο κέντρο της οικογένειας, στο στρώσιμο του τραπεζιού.
Φροντισμένο και σχεδιασμένο για να ανταποκρίνεται στην ολόπλευρη ανάπτυξη του παιδιού, να ευνοεί την ελευθερία του, να προάγει τη συγκέντρωσή του, να επιτρέπει την αρμονία των σχέσεων, να αφαιρεί τα εμπόδια, να διεγείρει τη μάθηση, το μοντεσσοριανό περιβάλλον είναι από μόνο του Ο Δάσκαλος, δημιουργημένος με περίσσιο αγάπης για το παιδί.
